Zeer gewaardeerde lezers,

Zojuist (deze do.morgen ca. 10.30u.) was ik in Øyangen waar de jongelui verblijven. De meeste reizigers lagen nog in bed. Ze waren gisteravond te moe om nog iets te schrijven. He-le-maal uitgeteld. Behalve Kees en Steven die met een electrische zaag bezig waren bomen tot brandhout te maken zag ik een enkele schim passeren en de toegewijde leiding ontbijten cq lunchen. Vandaar dat ik verslag doe, op verzoek dus.

Gisteren hebben we Trondheim aangedaan. De dom werd druk bezocht door heel veel toeristen. De Queen Mary 2 lag afgemeerd, volgens zeggen het grootste passagiersschip ter wereld. Voor ons was er niet veel ruimte, maar we hadden ook niet veel tijd voor cultuur, want we wilden naar het zwembad. De oude brug met de koopmanshuizen hebben we onderweg ook nog even op de foto gezet. Daar ontdekte Jozien dat zij haar hart had verloren. Met een Noorse jongeling spoedde zij zich terug naar de shop bij de kerk, maar helaas... Het zal voorgoed in Noorwegen blijven. Toen haasten we ons te water, deze keer van een zeer aangename temperatuur.

Vlak voor dat zwembad lag de QM2 afgemeerd. Dat benam ons het uitzicht op het fjord, maar het was wel indrukwekkend. Baantjes trekken heb ik geen mens zien doen. Wel bubbelen. En! van een 10 mtr. hoge duikplank springen. Drie dappere helden waagden zich daaraan, onder toeziend oog van de badmeester en zeer tegen de zin van ondergetekende. Geen enkel woord van vermaan hielp, maar daar heb ik in de loop der jaren mee leren leven.

Met zoveel mogelijk mensen van een helling af glijden bleek ook een ongekend genoegen te zijn. Twee dames kwamen in volle vaart met elkaar in botsing. Het was haast niet te vermijden. Jozien had echt een pechdag. Eerst met dat hart bij de kerk en nu met haar hoofd in het zwembad. Er kwam een bult op en ze mocht van de dokter voorlopig geen tv meer kijken. Gelukkig had hij het niet over een film op een doek. Zo zat iedereen na patat en vissticks met sla die avond te chillen in de recreatie- annex eetzaal onder het genot van een verantwoorde movie.

Om 24.30u. zag ondergetekende eindelijk de eland waarvan Kees tot dan toe alleen uitwerpselen gevonden had. Mijn Noorse informanten zeggen dat ze (de elanden) wegblijven vanwege het enorme aantal decibels dat de Nederlanders produceren.

Vanmiddag, als ze alle zooi hebben opgeruimd, is er nog waterskiën en tube-racen op het fjord, voor de liefhebbers (maar er zijn weinig afmeldingen). Daarna zijn er althans volgens plan pannekoeken. Vannacht om 02.00u. vertrekken we weer richting Oslo om de boot naar Kiel te halen. Inderdaad, het is afzien. Denk aan ons!

AJ.