weer veilig thuis!

Ja, die laatste dag/nacht is er alleen door de kleine kids en de leiding een poging gedaan om te slapen. Al onze 'grote kids' keken gezellig een film...

Om 1 uur ging de wekker, de koffers en tassen werden ingeladen, we werden vanaf de heuvel nauwlettend in de gaten gehouden door -jawel- een eland (na een hele week herrie vond hij het denk ik heel prettig onze aftocht te bekijken) rond kwart voor 2 reden we weg. Het eerste stuk van de route zagen we vele herten, en ook nog een eland en zelfs een vos. Allen keken verbaasd naar de collone bussen die zo midden in de nacht langs kwam....

De reis was best pittig, vooral voor de chauffeurs, rond half 6 zorgde een bak koffie voor heldere mensen! Rond kwart over 10 kwamen we al aan in Oslo, ja, ja, Ds AJ houd er van om op tijd te zijn!! Alle paspoorten en ID kaarten werden bekeken en daarna begon het wachten....

Op de boot was het weer genieten, vooral toen bekend werd dat iedereen zakgeld kreeg voor het dinner, de begroting liet dit ruimschoots toe! Velen van ons genoten van een heerlijke pizza, als je niet meer luste kon je een box vragen en de rest mee nemen! Dat spreekt zuinige hollanders aan

En dan de douche.... er gaan geruchten dat er mensen er 3 keer in 20 uur onder hebben gestaan.....

Na een heerlijke nachtrust, voor de een veel langer dan voor de ander.... reden we rond 10 uur van de boot, Ankie en Esther konden er lopend vanaf, de bussen stonden zo vooraan in de boot en moesten wegrijden voor zij in de bus zaten....

Welkom Duitsland!

Na Hamburg.... file voor de tunnel.... was de eerste stop net voor Bremen, veel werd er niet gegeten, het ontbijt op de boot was zeer uitgebreid genuttigd.

Vanaf Bremen reden we naar huis, en wachten op elkaar in Wageningen, bij de Gamma, vandaar zijn allen naar de Ontmoetingskerk, waar een blij weerzien met het thuisfront volgde.

En afscheid, want wat is het lastig om elkaar te laten gaan!

Alle trouwe lezers van deze site, wat was het een feest om te horen dat jullie zo met ons mee genoten! Dank daarvoor!

Lieve Irene, Hanna, Gerlinde, Josien, Danique, Ankie, Esther, Hannah, Merel( Natuurlijk.. hoe kan ik jou nu vergeten!) Lieke, Ellen, Corjette, Jeanne, Roel, Steven, Marwan, Dirk, Ruben en Thomas....

Wat hebben wij er van genoten om met jullie op reis te zijn, wat hebben veel met jullie beleefd, dank jullie wel voor alle geweldige momenten!

We missen alle vragen, corvee, pleisters, rumoer, grappen en nog zo veel meer nu al....

Als de vakantie voorbij is regelen wij nog een reunie!

Lieve groeten van de leiding,

Sanne en Henri, Gerda en Arjan, Albert en Greet, Kees en Marrit

laatste dag Øyangen

Tenslotte

We zijn net ( 22.30u.) terug van een afsluitend pannekoekenfestijn. Vanmiddag hebben sommigen het fjord bedwongen in een zeiljachtje en anderen lieten zich achter een snelle 25 pk boot uit een tube slingeren. Voor waterskiên was het te winderig.

Iedereen is erg uitgelaten. De dagen zijn omgevlogen. Om 02.00u. precies verrtrekken we en het ziet ernaar uit dat niemand meer de moeite neemt om nog naar bed te gaan.

Wij hopen jullie za. rond 17.00u. gezond en wel terug te zien. De jongelui zullen ongetwijfeld bijtijds bellen om te voorkomen dat ze met hun bagage naar huis moeten sjouwen.

AJ.

Nidarosdom og Pirebadet

Zeer gewaardeerde lezers,

Zojuist (deze do.morgen ca. 10.30u.) was ik in Øyangen waar de jongelui verblijven. De meeste reizigers lagen nog in bed. Ze waren gisteravond te moe om nog iets te schrijven. He-le-maal uitgeteld. Behalve Kees en Steven die met een electrische zaag bezig waren bomen tot brandhout te maken zag ik een enkele schim passeren en de toegewijde leiding ontbijten cq lunchen. Vandaar dat ik verslag doe, op verzoek dus.

Gisteren hebben we Trondheim aangedaan. De dom werd druk bezocht door heel veel toeristen. De Queen Mary 2 lag afgemeerd, volgens zeggen het grootste passagiersschip ter wereld. Voor ons was er niet veel ruimte, maar we hadden ook niet veel tijd voor cultuur, want we wilden naar het zwembad. De oude brug met de koopmanshuizen hebben we onderweg ook nog even op de foto gezet. Daar ontdekte Jozien dat zij haar hart had verloren. Met een Noorse jongeling spoedde zij zich terug naar de shop bij de kerk, maar helaas... Het zal voorgoed in Noorwegen blijven. Toen haasten we ons te water, deze keer van een zeer aangename temperatuur.

Vlak voor dat zwembad lag de QM2 afgemeerd. Dat benam ons het uitzicht op het fjord, maar het was wel indrukwekkend. Baantjes trekken heb ik geen mens zien doen. Wel bubbelen. En! van een 10 mtr. hoge duikplank springen. Drie dappere helden waagden zich daaraan, onder toeziend oog van de badmeester en zeer tegen de zin van ondergetekende. Geen enkel woord van vermaan hielp, maar daar heb ik in de loop der jaren mee leren leven.

Met zoveel mogelijk mensen van een helling af glijden bleek ook een ongekend genoegen te zijn. Twee dames kwamen in volle vaart met elkaar in botsing. Het was haast niet te vermijden. Jozien had echt een pechdag. Eerst met dat hart bij de kerk en nu met haar hoofd in het zwembad. Er kwam een bult op en ze mocht van de dokter voorlopig geen tv meer kijken. Gelukkig had hij het niet over een film op een doek. Zo zat iedereen na patat en vissticks met sla die avond te chillen in de recreatie- annex eetzaal onder het genot van een verantwoorde movie.

Om 24.30u. zag ondergetekende eindelijk de eland waarvan Kees tot dan toe alleen uitwerpselen gevonden had. Mijn Noorse informanten zeggen dat ze (de elanden) wegblijven vanwege het enorme aantal decibels dat de Nederlanders produceren.

Vanmiddag, als ze alle zooi hebben opgeruimd, is er nog waterskiën en tube-racen op het fjord, voor de liefhebbers (maar er zijn weinig afmeldingen). Daarna zijn er althans volgens plan pannekoeken. Vannacht om 02.00u. vertrekken we weer richting Oslo om de boot naar Kiel te halen. Inderdaad, het is afzien. Denk aan ons!

AJ.

Survival

Stukje van Merel & Ellen

Vandaag was het dan zover het ‘survivallen’. Een groep ging met de kano’s varen (naar een eiland) en de andere groep ging 10 km lopen naar een plek waar we op werden gehaald met de kano’s. Wij gingen lopen. Eenmaal aangekomen konden we gaan varen met de kano’s. Dus we stapten allebei in een kano en we probeerden naar het eiland te roeien. Na een tijdje roeien met al flink wat golven kwam ‘de golf’ die ons omsloeg.. We leunden allebei tegelijk de verkeerde kant op en voordat we het wisten lagen we in het water. Gelukkig hadden we reddingsvesten aan dus we bleven drijven. We hadden geen idee wat we moesten doen dus we raakten in paniek en begonnen te gillen enz. Op een gegeven moment kwamen we weer in de boot maar die zat helemaal onder water. Dirk en Ruben hadden snel door dat we waren omgeslagen en ze kwamen ons helpen met Gerlinde en Irene. Irene had de omgeslagen boot vastgeknoopt en toen hebben ze ons allemaal naar het dichts bij zijnde eilandje gebracht waar we droge vesten aan kregen (van Kees) en moesten lopen/dansen om warm te blijven. Aart Erik nam alle spullen mee naar het eiland in z’n zeilbootje. Alle spullen waren compleet doorweekt (en ook de i pod van Merel oftewel hij is gezonken naar de bodem van het meer, pap en mam het word vast wel verzekerd door de reisverzekering J). Uiteindelijk zijn we veilig aangekomen op het eiland waar we droge kleren aan trokken en lekker opwarmden bij het kampvuur. ’s Avonds lekker broodjes gebakken aan een stok en worstjes. Het was echt een avontuur om nooit meer te vergeten.

Stukje van Jeanne & Corjette

En daar gingen we dan met enorme toeters (rugzakken) op onze rug, naar het meertje, op survivaltocht! Helft lopen,10 kilometer, helft met de kano naar het eiland laat ons maar varen, lopen met zo’n enorme rugzak op onze rug zien we niet echt zittenJ. Toen we veilig en wel op ‘het survivaleiland’ waren aangekomen, moesten we alles klaarmaken om de nacht te overleven. Maar de drang om te gaan zwemmen was erg groot en hadden we toch maar een snelle duik genomen. (het water was erg koud dus we zijn maar gaan zonnen) Ruben, Dirk en de dominee ondertussen hard kanoënd naar het vaste land om degene die lopend waren op te halen. Wachtend op de anderen, zagen we allerlei rotsen en golven voor een kano aan. De eerste bootjes aan. Het bericht krijgend dat merel en ellen waren omgekukeld met hun kano. Alles is later weer helemaal goed gekomen. ’s Avonds hebben we nog met z’n allen om een kampvuurtje gegeten en spelletjes gespeelt. We moesten onze slaapzakken maar gaan opzoeken, want het was al half 12. Het was veel te gezellig daar, dus we sliepen pas rond 1 uur. Na een lange nacht met veel muggen en andere insecten, werden we wakker rond half 9 wakker. Iedereen lag anders dan moest. De dag ervoor was het heerlijk weer, maar nu plensde het, vandaar dat we niet 10 kilometer terug moesten lopen, met gevolg dat we flink wat kano’s tekort kwamen en dus een paar stoere mannen moesten heen en weer varen om de rest op te halen, met gevolg héle volle kano’s. degene die over gebleven waren kregen nu de kans om ons lekker te verwennen met heerlijke brownie’s, nu rond een uur of 3 schijnt de zon heerlijk. Veel liefs,

Jeanne & Corjette

Een roerig nachtje

Ik neem aan dat u allen wel enigszins begrepen heeft wat er zich de voorgaande nacht heeft afgespeeld; en daarom zal ik proberen wat licht te werpen op de iets onduidelijkere kanten van de survivaltocht. Ja, er waren ondragelijk veel muggen, steekvliegen, dazen en andere prikbeesten op het eiland, en ja, deze leken zich op te hopen onder het zeil waar we onder sliepen. Er werd echter zoveel anti-insectenspray de lucht in gespoten dat zelfs een gorilla er bedwelmd van zou raken. Dit belette de insecten echter niet om sommigen van ons eens flink te pakken te nemen; ons medeleven gaat uit naar Roel, die aan ons nachtje zompigheid een fikse bult op zijn voorhoofd overhield. In een ijdele poging is er geprobeerd jam te maken van de zogenaamde moltbessen die op het eiland groeiden, dit is echter niet gelukt omdat het pannetje droogkookte in ons kampvuur, met een aangekoekte laag verbrande bessen op de bodem tot gevolg. Gelukkig was er nog heerlijke kip met ui; welke overigens ontegenzeggelijk mals was. Toen we de volgende morgen na een licht vochtige overtocht thuis aankwamen, stonden er warme koffie en versgebakken brownies voor ons klaar. Ook bleek er door nina in onze afwezigheid een flinke koolvis te zijn gevangen. Al met al een rumoerige 2 dagen dus.

Door Thomas Heger.

(Slechts één keer, ca. 24.00u., moest ds.AJ. de tent uit voor een vermanend woord.)

Lieve mam’s thuis nog heel erg gefeliciteerd met je verjaardag gisteren! We hopen dat het een mooie en leuke dag was, we vieren het zodra we weer thuis zijn! Tot snel!!

Xxx Jozien en Dirk Olijve

Wij, 12 van de 24 deelnemende, hebben zo’n anderhalf uur gelopen om op een afgesproken punt door kano’s te worden opgehaald. Na een klein uitstapje door het moeras kwamen we gelukkig op een mooi pad terecht! Aangekomen op de afgesproken plek was er niemand te vinden, wat ons op het idee bracht om een kampvuur aan te leggen. Na diverse rooksignalen werden we alsnog door onze mede survivallers (Ds. Juffer en het koppel Dirk&Ruben) opgehaald. Na een avontuurlijke overtocht met Hannah kwamen wij wél droog aan op het eiland.

We hebben als avondeten brood (met worst) gebakken op het kampvuur. En zelfs kipfilet met uien na een roerige kanotocht met Ruben en Dirk. Mede door een leuk spel bleef de sfeer uitermate gezellig!

De volgende ochtend werden we na een relatief lange nacht wakker onder zeil, enkele met velen muggenbulten. Na een kort ontbijt zijn we gaan opruimen en weer terug gekanoot naar de huizen! Waar voor Kees, Ruben en mij nog een heerlijk, koud (meer)bad wachtte.

Roel

Na deze beproeving, was het een opluchting dat de bagage niet naar het huis gesjouwd hoefde te worden. Hiervoor stond de bus klaar, dat was geen overbodige luxe. Wat een natte boel… Nadat alles thuis op een hoop was gegooid, kon iedereen lekker bijkomen bij de kachel die we hadden opgestookt. De rest van de dag werd gevuld met filmpjes kijken en lekker relaxen. Hier werden we toch wat lui van en dus zijn Marrit, Frank, Nina, Henri en ik naar het hoogste punt van de berg bij het huis gelopen. Vanaf daar hadden we een geweldig uitzicht over het fjord en de bergen. Onze missie was; terugkomen met zakken vol bosbessen. Helaas, de bosbessen waren nog niet rijp. Maar gelukkig hebben we altijd nog de supermarkt waar we de nodige ingrediënten voor een overheerlijk toetje hebben kunnen vergaren. Morgen gaan we een citytrip naar Trondheim maken. Aldaar zullen we gewapend met onze shampoo en douchegel het zwembad onveilig gaan maken.

Sanne

nav. nieuwsbericht

Bestemensen,

Er kwamen enkele bezorgde reacties uit Nl ivm een busje Nederlanders dat bij een verkeersongeluk betrokken was. We laten even weten dat bij ons alles in orde.is. We zijn ook allemaal weer veilig van ons survivaleiland op de vaste wal geland. Vanavond meer nieuws.

AJ.

Surviving Private Norway

Battle of Norway - army style

Briefing

'vanaf heden is het douchen op rantsoen. Onze bron is leeggedouched. Zelfs de voorraden van de buren zijn er door jullie doorheen gegaan. De buren hebben problemen met 25 kilo zalm koud houden.'

Op dit bericht volgen enkele zenuwachtige uren, met name door de meiden. Die hadden in de planning om nog vòòr het survivallen eens lekker te genieten van de nog aanwezige luxe. Maar helaas.... Vanuit de `leger`leiding kwam toen het geluid dat ze ook de toiletgang wel wilden rantsoeneren, toen werd toch maar gekozen voor het douche-rantsoen (:p).

Na het ontbijt werden de nodige voorbereidingen getroffen voor onze 2 daagse mars door vijandelijk gebied, kortom: survivallen. Hectische momenten van: `waar is mijn slaapzak?`, `welke kleding moet ik aan?`en `wat gaan we nu doen?` werden weggenomen door onze generaal-majoor K. de Bree (a.k.a. KEESSIE!!). Zijn bevel was duidelijk: geen gemor, geen `bara bara` in onze groep. Dat vertraagt.

Bepakt en bezakt werd de tocht door ons onwetend cohort aangevangen.

Verder werd het achterblijvende grondpersoneel door de gastheer uitstekend verzorgd met een stapel pannekoeken met verse bosbessen`prut` (volgens Sanne). Het was fabelachtig.

Na deze voedzame maaltijd werden ook zij voorbereid op de Slag van het Fjord: kortom, er zou weer een poging worden ondernomen om het Fjord enkele soldaten, namelijk vissen, afhandig te maken.

Morgen zal de debriefing aan u, als burgers, worden gegeven van beide veld-/waterslagen.

De generale staf

-einde briefing-

zondag 15 juli

Hallo alle mensen,

Vanmorgen zijn wij zoals past en betaamt naar de kerk geweest. Tot ieders genoegen begion de dienst om 11.00u en iedereen ging zonder problemen mee. De dienst begon met een muzikale bijdrage van ons. Wij brachten een stemmige en en een snelle versie van Amazing Grace ten gehore die met applaus beantwoord werd.

Er werden twee kinderen gedoopt. Er was een vrouwelijke voorganger. Ze heette ons welkom en vertaalde stukken van de dienst in het Engels. Heel aardig.

Vanmiddag zijn we naar het meer vlakbij geweest . Het heet Oyangen, zie Google Maps. Daar waren kano's, een zeilboot, roeiboot. Je kon volleyballen en zo. We hadden een bbq. met vlees, brood, zalm, pannekoeken. Er waren Noorse jongeren meegekomen met de kleinkinderen van de dominee. Heel gezellig. Om ongeveer 19.00u gingen we naar huis. Het was niet erg warm vandaag, wel droog.

Vanavond een filmpje en verder chillen. Morgen survival, naar een eiland, kamperen in de open lucht (bikkels) of in een tent (watjes), dinsdag weer naar ons vakantieverblijf. Niet iedereen gaat mee survivallen.Die gaan met onze gastheer vissen op het fjord, als het weer het toelaat tenminste. Er zijn verwoede pogingen gedaan om vis te vangen, maar niets tot nu toe. Wel veel bruinvissen gezien-.

De zon schijnt. Het blijft de hele nacht licht. Groeten van iedereen!

Zaterdag 14 juli 2012

Een intensieve dag!

De dag begon al vroeg. Kees de Beer spotte reetjes(zie foto/filmpje). Daarna is hij met een aantal jongeren gaan vissen op het Trondheims fjord, helaas visten we achter het net.

Tegelijkertijd toen de mannen hard aan het zwoegen waren om een flinke avondmaaltijd bij elkaar te vissen, was Thomas een lekker broodje pindakaas aan het eten(met stukjes noot).

Daarna zijn we gezellig met z’n allen in het koude diepe van een mooie waterval gesprongen, het was ongeveer 10 graden ‘’pfoe pfoe’’. Verder was het vandaag bij ons lichtelijk zonnig.

Sommige van ons hebben een aantal bomen omgehakt, en die daarna samen met onze pastor(Ds. AJ) in de fik gestoken. Ondertussen gingen een aantal jongeren wederom proberen vissen voor het avondeten te scoren, ook deze poging is mislukt.

Daarna is er driftig gekookt onder deskundige begeleiding van onze pastor-chef-kok (Ds. AJ) hier moet even bij vermeld worden wanneer je iets zei terwijl meneer sprak, je op je knietjes werd gedwongen(zie foto’s). Deze oude (gym)leraar methode heeft geresulteerd in een smakelijke paella.

Toen hebben wij dit leuke, aangename en vermakelijke verslag geschreven.

Sanne meld zich ook even want ze is klaar met douchen.

En Greet wil de auto hebben want ze wil haar vuilnis weggooien. Maar Ds. AJ is het hier niet mee eens.

Fijne avond nog!

Groetjes, Lieke, Hanna, Corjette, Thomas, Marrit, Ds. AJ en Ruben.